دو بیتی قزوینی سولاخ : ته جيبت ،چيلكدانت سولاخه ! دَ دَ م واي ! چونكه قزقانت سولاخه ! به سولاخاي مردم هي مخندي تو كه اونجاي تومانت سولاخه ؟!!